زمان مناسب فعالیت ورزشی برای دیابت

زمان مناسب فعالیت ورزشی برای دیابت: بهتراست ورزش هر روزه ،در ساعتی مشخص و مستمر انجام گردد،خصوصا در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱، زمان فعالیت بدنی باید با توجه به زمان تزریق انسولین و مصرف وعده غذایی یا میان وعده تنظیم گردد مثلا بعد از عصرانه و قبل از صرف شام،زمان مناسبی برای ورزش می باشد ک بیشترین تاثیر ورزش در این هنگام بر کاهش قند خون ناشتا می باشد و در صورتی که قند خون دو ساعته در فرد مبتلا بالا باشد بهترین زمان فعالیت بدنی ۱ساعت بعد از صرف صبحانه یا میان وعده صبح می باشد.

دلیل اهمیت تکرار حرکات ورزشی چیست؟

بیشترین تاثیر ورزش در دیابتی ها زمانی است که بطور مرتب، مکرر و مداوم صورت پذیرد و انجام فعالیت ورزشی به مدت ۳روز در هفته سبب حفظ وضعیت سلامتی موجود و پیشگیری از اوج عوارض بیماری است اما فعالیت ورزشی به مدت ۵ روز در هفته تاثیر فوق العاده ای بر درمان بیماری دارد.

مدت انجام فعالیت ورزشی

بطور معمول هر جلسه فعالیت ورزشی برای مبتلایان به دیابت شامل ۵ دقیقه حرکات گرم کننده،۲۰دقیقه حرکات ایروبیک سبک،۵ دقیقه سرد کردن بدن می باشد،توجه کنید در صورتیکه بخواهید زمان فعالیت ورزشی خود را افزایش دهید باید به تدریج به این زمان بیفزایید و کاملا مراقب علایم افت قند خون خود باشید.

چه ورزشی برای فرد دیابتی مناسب می باشد

یکی از ارزانترین، موثرترین و آسان ترین ورزشها پیاده روی است و نکاتی که برای انجام آن باید به خاطر بسپارید

  1. هرگز به صورت ناشتا به فعالیت ورزشی نپردازید.
  2. با قند خون بالای۳۰۰میلی گرم در دسی لیتر تحت هیچ شرایط ورزش نکنید و اگر قند خون بالای۲۵۰ میلی گرم بر دسی لیتر داشتید درصورتیکه کتون در ادرار شما نباشد می توانید ورزش کنید.
  3. جوراب نخی و کفش مناسب بپوشید.
  4. برای پیشگیری از آسیب مفاصل و عضلات ، زمان ورزش را به تدریج اضافه کنید.
  5. مراقب بروز علایم افت قندخون باشید.
  6. گرم کردن وسرد کردن بدن را قبل و بعد ورزش فراموش نکنید.
برنامه پیاده روی برای درمان دیابت
برنامه پیاده روی برای درمان دیابت

چرا فرد دیابتی باید مراقب افت قندخون(هیپو گلایسمی) باشد

برای فعالیت ماهیچه ها نیاز به مصرف انرژی است که از راه مصرف قند و چربی بدست می آید،درفرد سالم هنگام ورزش ،تولید وترشح انسولین در لوزالمعده بطور خودکار کاهش می یابد و در نهایت میزان انسولین خون کاهش می یابد،در نتیجه یک فرد سالم هنگام فعالیت بدنی دچارافت قندخون نمی شود که این یک مکانیسم دفاعی طبیعی است که درافراد دیابتی وجود ندارد و ممکن است فرد دیابتی بعد از فعالیت بدنی شدید دچار افت قندخون شود یعنی اگر فرد دیابتی که انسولین تزریق می کند-نه دیابتی مصرف کننده قرص-بیش از حد به فعالیت ورزشی بپردازد، عضلات بدن مقدار قابل ملاحظه ای قند مصرف می کنند و فرد دچار افت قند خون می شود.

علایم مهم هنگام افت قند خون

لرزش،رنگ پریدگی، طپش قلب،تعریق،اختلال در تکلم،سستی زانوها
در صورت مشاهده این علایم ۳-۶حبه قند را در نصف لیوان آب حل نموده ومیل کنید یا شکلات و شیرینی مصرف نمایید.

قندخون بالا (هایپر گلایسمی ) و ورزش

در صورتی که قند خون بیش از ۲۵۰میلی گرم در دسی لیترباشد ،ورزش سبب افزایش بیشتر این قند می گردد درنتیجه باید قبل از فعالیت بدنی حتما تست کتون انجام شودو در صورتی که قند خون بالای ۳۰۰میلی گرم در دسی لیتر باشد بدون انجام تست ،از ورزش اجتناب نمایید.

آسیب عروق شبکیه چشم

در افراد دیابتی که عروق شبکیه چشم آنها آسیب دیده ،فعالیتهایی که فشار داخل چشم را بالا می برند(فعالیتهایی که با زور زدن همراه است)مثل برداشتن وزنه های سنگین می تواند سبب خونریزی عروق شبکیه چشم گردد،بنابراین این نوع فعالیتها ممنوع می باشند.
پیاده روی و شنا بهترین ورزش پیشنهادی برای این افراد می باشد.

آسیب اعصاب محیطی

در افرادی که بدلیل پیشرفت بیماری،حس درد و لامسه دچار اختلال شده است(خصوصا درپاها)این افراد به علت تخریب رشته های عصبی،هیچ نوع دردی ناشی از زخم، تاول و حتی سوختگی را حس نمی کنند،به همین علت توصیه می شود ضمن پوشیدن جورابهای نرم و نخی و کفش راحت با اندازه مناسب به پای خود فشار نیاورند و پس از ورزش، پاهای خود را از نظر بریدگی، زخم، قرمزی و التهاب بررسی نمایند.
به یاد داشته باشید از پیاده روی در مسافتهای بسیار طولانی که خطر تاول زدن در پاها را افزایش می دهند اجتناب نمایید.

بررسی قلبی پیش از ورزش

توصیه می شود بیماران دیابتی مبتلا به بیماریهای قلبی، قبل از شروع برنامه ورزشی حتما با پزشک خود مشورت نمایند.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.