آیا دیابت باعث عضلات می شود؟
گرفتگی عضلانی هنگامی اتفاق می افتد که یک عضله اسکلتی به طور غیر ارادی منقبض شود که درد آن می تواند خفیف تا بسیار دردناک باشد.
گرفتگی های عضلانی معمولا در قسمت انتهایی بدن رایج هستند و معمولاً در پاها و هر دو قسمت جلو و پشت ران ها اتفاق می افتد. همچنین می توانند روی قسمت بازوها تأثیر بگذارند.
اگرچه گرفتگی های عضلانی در هر ساعت از شبانه روز می توانند مشکل ساز باشند، اما اغلب افراد را در نیمه شب بیدار می کنند.
گرفتگی عضلانی در افراد مبتلا به دیابت قندی نسبتاً شایع است، اگرچه تحقیقات انجام شده از هانس کوتزبرگ و همکارانش نشان می دهد که در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 شیوع بیشتری ندارند.
ارتباط درد عضلات با دیابت
مبتلایان به دیابت می توانند درد عضلات خفیف تا شدیدا دردناک را تجربه کنند که دلایل زیادی برای آن وجود دارد.
افزایش یا کاهش قند خون
گلوکز برای انقباض و استراحت مناسب ماهیچه ها لازم است، همانطور که تبادل متعادل الکترولیت ها مانند کلسیم، منیزیم و پتاسیم نیز وجود دارد.
هنگامی که عدم تعادل به دلیل افزایش یا کاهش قند خون رخ دهد، گرفتگی ایجاد می شود. گلوکز پایین منجر به نیاز ماهیچه ها برای گلوکز می شود.
اما، وقتی قند خون زیاد است، گلوکز اضافی به همراه آب و نمک های دیگر دفع می شود که منجر به کاهش الکترولیت می شود.
آسیب عصبی
مبتلایان به بیماری عروقی محیطی یا نوروپاتی دیابتی ممکن است دچار گرفتگی عضلات شوند، گردش خون ضعیف و آسیب عصبی احتمالاً باعث ایجاد اسپاسم (گرفتی عضلانی) می شود.
دارو
عوارض جانبی برخی از داروهای خاص برای درمان دیابت می تواند منجر به گرفتگی عضلات شود.
این داروها شامل انسولین، عوامل کاهش دهنده چربی (کلسترول)، ضد فشار خون (داروهای فشار خون)، داروهای ضد بارداری خوراکی یا آگونیست های بتا است.
درمان درد عضلات
گرفتگی عضلات اغلب در افراد مبتلا به دیابت یا بدون آن بسیار نادر است و ماساژ دادن عضله مؤثر هنگام کشش آن می تواند درد را تسکین دهد.
اما اگر دچار گرفتگی عضلانی منظم هستید، باید با پزشک خود مشورت کنید، تا علت آن را تشخیص دهد و در صورت نیاز اقدام به درمان نماید.
نوروپاتی دیابتی
اگر به نوروپاتی دیابتی مبتلا شده اید، کنترل قند خون برای کاهش خطر بیشتر آسیب های عصبی بسیار مهم است. همچنین ممکن است پزشک برای درد شما دارو تجویز کند.
مکمل های رژیم غذایی
یک رژیم غذایی سالم برای مبتلایان به دیابت بسیار مهم است، اما برخی از افراد که گرفتگی عضلات را تجربه می کنند ممکن است به دلیل کمبود ویتامین ها و مواد مغذی این کار را انجام دهند. مکمل های غذایی ممکن است توسط پزشک توصیه شود، اما حتما با داروهای فعلی مصرفی شما باید تطابق داشته باشد.
درمان فیزیکی
فیزیوتراپی می تواند باعث انجام تمریناتی برای کاهش درد و ناراحتی شود، که با تحریک عملی مانند انجام پیاده روی مرتب برای پیاده روی و خیساندن پاها در حمام گرم، می توانید درد عضلات را کاهش دهید.
پیشگیری از درد عضلات
چندین روش وجود دارد که افراد مبتلا به دیابت می توانند از بروز گرفتگی عضلات جلوگیری کنند، مانند:
- نظارت دقیق سطح قند خون
- مصرف غذاهای سرشار از پتاسیم، کلسیم و منیزیم
- استفاده از کفش های حمایتی و راحت
برای درمان پیشگیری که مخصوص افراد مبتلا به دیابت نیست، می توانید از موارد زیر نیز جلوگیری کنید تا خطر گرفتگی عضلات را کاهش دهید:
- کم آبی
- استفاده بیش از حد از ماهیچه
- حفظ یک موقعیت بدنی به مدت طولانی
پاسخ دهید