زخم های جراحی
زخم های جراحی برش یا بریدگی است که در طی جراحی توسط جراح بر روی پوست ایجاد می‌شود. اندازه زخم جراحی بسته به محل و نوع عمل جراحی متفاوت است.
معمولاً بعد از اتمام عمل جراحی، جراح لبه های بریده شده را بهم می‌رساند و آنها را با بخیه فیکس می‌کند. اما در بعضی موارد محل جراحی برای درمان باید باز بمانند.
انواع زخم های جراحی
زخم های جراحی را می‌توان به چهار دسته تقسیم بندی کرد. این دسته بندی‌ها بر اساس تمیز یا آلوده بودن، خطر عفونت و محل قرارگیری زخم در بدن است.
دسته اول:
این زخم‌ها تمیز هستند و علائم عفونت و التهاب را ندارند.
دسته دوم:
این زخم‌ها به‌عنوان زخم‌های آلوده- تمیز در نظر گرفته می‌شوند. اگرچه زخم نشانه‌ای از عفونت ندارد، به خاطر محل قرارگیری آن، خطر عفونی شدن آن بالا است. برای مثال زخم‌های جراحی دستگاه گوارش.
دسته سوم:
این زخم ها به عنوان زخم های عفونی در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال، زخم ناشی از گلوله
دسته چهارم:
این نوع زخم ها به‌عنوان زخم های عفونی کثیف در نظر گرفته می‌شود که شامل زخم هایی است که در معرض مدفوع و ادرار قرار دارند.
علل ایجاد عفونت زخم جراحی چیست؟
بیشتر زخم های جراحی بدون ایجاد مشکل بهبود می‌یابند، اما ممکن است که دچار عفونت بعد از عمل شوند.
خطر ابتلا به عفونت بعد از جراحی بین 1 تا 3 درصد است.
عوامل خطر برای ایجاد عفونت زخم جراحی شامل داشتن بیماری زمینه ای مانند دیابت، سیگار کشیدن، سن بالا و اضافه وزن می‌باشد. علاوه بر این ها، خطر ابتلا به عفونت برای جراحی های طولانی هم بالا است.
از علل دیگر عفونت، استریل نبودن محیط اتاق عمل و همچنین تجهیزاتی که استفاده می‌شود هست.
علائم عفونت زخم جراحی چیست؟
- دردناک بودن محل جراحی
- قرمزی و التهاب اطراف محل زخم
- خارج شدن ترشحات چرکی
- داشتن بوی بد محل جراحی
یکی دیگر از علائم شایع عفونت برای این نوع زخم ها، داشتن تب است.
تشخیص عفونت
پزشک می‌تواند از طریق کشت زخم، بررسی علائم عفونت و… عفونت این نوع زخم ها را تشخیص دهد.
درمان
درمان زخم جراحی و بهبودی آن ها بستگی به محل و شرایط زخم دارد. معمولاً این زخم ها روزانه و به طور منظم شستشو داده و پانسمان می‌شوند.
زمان بهبودی آن ها هم متفاوت است و می‌تواند هفته ها تا ماه ها طول بکشد.
پاسخ دهید