پی آر پی PRP
کلمه PRP (پی آر پی) مخفف کلمه (PLASMA RICH PLATELET) یعنی پلاسمای غنی شده از پلاکت است.
ابتدا مقداری حدود 10 الى 20 سی سی خون از بیمار گرفته می‌شود، این خون داخل کیت های مخصوص پی آر پی PRP ریخته می‌شود.
داخل این کیت ها موادی است که مانع انعقاد خون می‌شود، سپس کیت مورد نظر در دستگاه سانتریفیوژ قرار می‌گیرد.
پس از آن سلول های خونی از هم جدا می‌شوند، پلاکت ها در بالاترین لایه قرار می‌گیرند که با سرسوزن به آرامی از روی آن برداشته می‌شوند و آماده تزریق در محل مورد نظر می‌گردند.
موارد کاربرد
پی آر پی دارای موارد استفاده و کاربردهای متعددی است از جمله:
از بین بردن چین و چروک های ناشی از افزایش سن در صورت و دست ها
کمک به کاهش و قطع ریزش موی سر و حتی رویش مجدد
برطرف کردن اسکار های جراحی و سوختگی و بریدگی ها
ترمیم زخم های مزمن مانند زخم پای دیابتی
نحوه عملکرد پی آر پی در ترمیم زخم
در خون اجزای مختلفی وجود دارد که مهم ترین آن ها شامل گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها است. پلاکت ها جزء مهمترین منابع فاکتورهای رشد سلولی بدن هستند.
این سلول ها در فرآیندهای مهمی مثل انعقاد خون، پاسخ ایمنی، آنژیو ژنز یا همان فرآیند تولید رگ های خونی در بافت، تکثیر سلولی، و ترمیم بافت های آسیب دیده در بدن نقش دارند.
پلاکت ها حاوی پروتئین ها و فاکتورهای رشد مهمی هستند که درانجام امور ترمیمی بسیار کارآمد هستند.
در واقع پلاکت ها در محل آسیب دیده، این فاکتورهای رشد را آزاد می‌کنند و ادامه مسیر ترمیم زخم با این عوامل تسریع می‌شود. در این پروسه زایش سلولی و بازسازی و جوانسازی سلول ها تسریع پیدا می‌کند.
پاسخ دهید