در طول 4 مرحله بهبود زخم چه انتظاراتی داریم؟
زخم بریدگی یا سوراخی در پوست است. این می تواند فقط یک خراش یا بریدگی باشد که به اندازه یک برش کاغذ ریز باشد. یک خراش بزرگ، ساییدگی یا بریدگی ممکن است به دلیل سقوط، تصادف یا ضربه اتفاق بیفتد. بریدگی جراحی که توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در طی یک عمل پزشکی ایجاد می شود نیز یک زخم است. بدن شما یک سیستم پیچیده برای وصله زدن زخم های پوستی دارد. هر مرحله برای بهبود مناسب زخم مورد نیاز است. ترمیم زخم شامل تعدادی بخش و مراحل است که برای ترمیم بدن در کنار هم قرار می گیرند.
همچنین بخوانید:ارتباط دیابت و بهبود زخم
مراحل بهبود زخم
بدن شما در چهار مرحله اصلی زخم را التیام می بخشد. مراحل شامل:
- جلوگیری از از دست دادن بیش از حد خون
- دفاع و پاکسازی منطقه ترمیم و درمان
- تمیز نگه داشتن زخم و پوشاندن آن
می تواند به بدن شما در ترمیم ناحیه کمک کند.
مرحله 1: توقف خونریزی (هموستاز)
هنگامی که بریدگی، خراش یا زخم دیگری در پوست خود ایجاد می کنید، معمولاً شروع به خونریزی می کند. اولین مرحله از بهبود زخم، توقف خونریزی است. به این حالت هموستاز می گویند. خون از چند ثانیه تا چند دقیقه پس از ایجاد زخم شروع به لخته شدن می کند. این نوع لخته خون خوب است که به جلوگیری از از دست دادن بیش از حد خون کمک می کند. لخته شدن همچنین به بستن و التیام زخم کمک می کند و باعث ایجاد دلمه می شود.
مرحله 2: پوسته پوسته شدن (لخته شدن)
مرحله لخته شدن و پوسته شدن سه مرحله اصلی دارد: رگ های خونی اطراف زخم باریک می شوند. این به توقف خونریزی کمک می کند. پلاکتها، که سلولهای لختهکننده خون هستند، به هم میپیوندند تا یک «شاخه» در زخم ایجاد کنند. لخته شدن یا انعقاد شامل پروتئینی به نام فیبرین است. این “چسب خون” است که توری برای نگه داشتن پلاک پلاکتی در جای خود می سازد. اکنون زخم شما زخمی روی آن است. التهاب، که شامل تمیز کردن و بهبودی است هنگامی که زخم شما دیگر خونریزی نمی کند، بدن می تواند شروع به تمیز کردن و التیام آن کند. ابتدا رگ های خونی اطراف زخم کمی باز می شوند تا جریان خون بیشتری به آن وارد شود. این ممکن است باعث شود ناحیه ملتهب یا کمی قرمز و متورم به نظر برسد. ممکن است کمی هم گرم باشد. نگران نباش این یعنی کمک رسیده است. خون تازه اکسیژن و مواد مغذی بیشتری را به زخم میآورد – فقط تعادل مناسبی برای کمک به التیام زخم. گلبول های سفید خون به نام ماکروفاژها به محل زخم می رسند. ماکروفاژها با مبارزه با هرگونه عفونت به تمیز کردن زخم کمک می کنند. آنها همچنین پیام رسان های شیمیایی به نام فاکتورهای رشد را ارسال می کنند که به ترمیم ناحیه کمک می کند. ممکن است مایع شفافی را در داخل یا اطراف زخم مشاهده کنید. این بدان معناست که گلبول های سفید خون در حال دفاع و بازسازی هستند.
مرحله 3: بازسازی (رشد و تکثیر)
هنگامی که زخم تمیز و پایدار شد، بدن شما می تواند شروع به بازسازی محل کند. گلبول های قرمز غنی از اکسیژن برای ایجاد بافت جدید به محل می آیند. این مانند یک کارگاه ساختمانی است، با این تفاوت که بدن شما مصالح ساختمانی خود را می سازد. سیگنال های شیمیایی در بدن به سلول های اطراف زخم می گویند که بافت های کشسانی به نام کلاژن بسازند. این به ترمیم پوست و بافت های زخم کمک می کند. کلاژن مانند داربستی است که سلول های دیگر را می توان روی آن ساخت. در این مرحله از بهبودی، ممکن است یک اسکار تازه، برجسته و قرمز مشاهده کنید. جای زخم کم کم رنگش محو می شود و صاف تر به نظر می رسد.
مرحله 4: بلوغ (تقویت)
حتی بعد از اینکه زخم شما بسته و ترمیم شده به نظر می رسد، همچنان در حال بهبود است. ممکن است صورتی و کشیده یا چروکیده به نظر برسد. ممکن است در این ناحیه احساس خارش یا سفتی داشته باشید. بدن شما به ترمیم و تقویت این ناحیه ادامه می دهد.
ترجمه شده از سایت healthline
پاسخ دهید