زخم پا

در این مقاله به توضیح کلی زخم پا خواهیم پرداخت.
خلاصه مطالب :

•  شایع ترین علت زخم پا گردش خون ضعیف است.
•  نوع درمان دارویی بستگی به این دارد که آیا زخم ناشی از مشکلات رگ‌ها یا شریان‌ها است.
•  هدف درمان ، بهبود جریان خون در ناحیه و بهبود زخم است.
•  گزینه های درمانی شامل باند فشاری، پانسمان و جراحی است.

زخم در قسمت پایین ساق اغلب به دلیل مشکلات وریدی یا شریانی یا ترکیبی از هر دو ایجاد می شود.

هر چه محل از قلب دورتر باشد، بهبود زخم‌ها طولانی‌تر می‌شود، مخصوصاً در افراد بالای 50 سال.

شایع ترین علت زخم پا گردش خون ضعیف است، به ویژه ناتوانی وریدها در بازگرداندن خون بدون اکسیژن از پاها به قلب.

سایر علل یا عوامل خطر عبارتند از :

1. فشار طولانی مدت بر روی یک ناحیه (مانند دراز کشیدن طولانی مدت در رختخواب در یک وضعیت، که ممکن است باعث زخم بستر شود)
2. دیابت مدیریت نشده
3. کلسترول بالا
4. مصرف سیگار
5. مشکلات رژیم غذایی و گردش خون ضعیف شریانی.

افراد مسن بیشتر در معرض خطر هستند و تعداد زنان مبتلا به زخم پا کمی بیشتر از مردان است زیرا زنان طول عمر بیشتری دارند.

گزینه‌های درمانی شامل بانداژ فشاری، دارو، جراحی و (اخیراً) اکسیژن درمانی  است.

زخم ساق پا، ماهیچه ساق پا و گردش خون ضعیف

به طور کلی، سیاهرگ ها خون بدون اکسیژن را از بدن به قلب و سپس به ریه ها می برند. رگ ها دارای دریچه های یک طرفه برای جلوگیری از جریان خون به سمت عقب هستند. انقباض ماهیچه ها به خون رسانی در امتداد سیاهرگ ها کمک می کند. ماهیچه ساق پا به عنوان یک پمپ عمل می کند و از انقباض عضلانی در ترکیب با رگ ها و حفره های عمیق استفاده می کند تا خون را از طریق رگ ها به سمت بالا برگرداند. این عمل پمپاژ می تواند تحت تأثیر مشکلات مختلفی از جمله انسداد رگ های عمقی، نارسایی وریدی یا بیماری وریدی قرار گیرد.

مشخص نیست که گردش خون ضعیف رگ چگونه باعث ایجاد زخم پا می شود. یک نظریه بیان می‌کند که گلبول‌های سفید خون از سیستم ایمنی در داخل مویرگ‌های ریز به دام افتاده‌اند و سپس به بافت پوست مجاور حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برند.

علائم زخم پا

علائم زخم پا عبارتند از:

1.  معمولاً روی ساق پا و مچ پا یافت می شوند.
2. زخم فرو رفته و نامتقارن است.
3. لبه های زخم به وضوح از پوست اطراف مشخص است.
4. پوست اطراف زخم دست نخورده اما ملتهب است.
5. پوست اطراف ممکن است دارای رنگدانه، سفت یا پینه‌دار باشد.
6. ترشحات زرد مایل به سفید (چرک)
7. درد، به ویژه در هنگام ایستادن رگ های واریسی در ساق پا

عوامل خطر برای زخم پا

تعدادی از عوامل مختلف می تواند خطر زخم وریدی مزمن ساق پا را افزایش دهد، از جمله:

•  سن : گردش خون محیطی با افزایش سن کمتر کارآمد می شود.
•  رگ های واریسی: دریچه‌های یک طرفه که مانع از حرکت خون به سمت عقب در رگ می‌شوند، از کار می‌افتند. تجمع خون رگ را کشیده و منحرف می کند.
•  سیگار کشیدن :  تنباکو عروق سیستم گردش خون را منقبض می کند.
•  بیماری شریانی : اگر فردمبتلا به سایر بیماری های شریانی را باشد، احتمال مشکلات وریدی بیشتر است.
•  برخی اختلالات : از جمله دیابت و آرتریت.
•  زخم‌های فشاری : افرادی که روی تخت هستند در معرض خطر زخم‌های فشاری هستند که در اثر فشار یا اصطکاک مداوم به پوست آسیب می‌رسانند.
•  دارو: برخی از داروهای قلبی عروقی می توانند در ایجاد ادم پا (تورم به دلیل تجمع مایعات) و تغییر گردش خون نقش داشته باشند.

تشخیص زخم پا

پزشک یا متخصص سابقه کامل پزشکی و جراحی شما را دریافت می کند. همچنین ممکن است:

•  زخم را بررسی کند.
•   آزمایش‌هایی را برای اندازه‌گیری جریان خون در ساق پای شما انجام دهد، مانند ABI. که در این آزمایش، فشار خون گرفته شده در مچ پا و بازو مقایسه می شود.
•  آنژیوگرافی (معاینه ویژه عروق با اشعه ایکس ) را برای زخم شریانی توصیه کند تا مشخص شود آیا شریان ها برای رفع انسداد نیاز به جراحی دارند یا خیر.

درمان زخم 

هدف درمان پزشکی بهبود جریان خون در ناحیه و بهبود زخم است. نوع درمان بستگی به این دارد که زخم ناشی از مشکلات ورید یا شریان است. درمان زخم شریانی اغلب فوری است. نباید از باندهای فشاری استفاده کرد، زیرا این کار باعث کاهش بیشتر خون می شود. ممکن است برای از بین بردن شریان مسدود شده  به جراحی (آنژیوپلاستی) نیاز باشد.در موارد شدید ممکن است لازم باشد ساق پا قطع شود.

درمان زخم وریدی مزمن پا شامل موارد زیر است:

•  تمیز کردن زخم : استفاده از پانسمان ها و پمادهای مرطوب و خشک یا جراحی برای برداشتن بافت مرده
•  پانسمان های تخصصی: طیف وسیعی از محصولات برای کمک به مراحل مختلف بهبود زخم در دسترس هستند. این روزها پانسمان ها کمتر تعویض می شوند، زیرا تعویض مکرر پانسمان سلول های سالم را نیز از بین می برد.
•  پانسمان های انسدادی (هوا و ضد آب): زخم ها زمانی که پوشانده شوند بهتر بهبود می یابند. این پانسمان ها باید هر هفته تعویض شوند.
•  درمان فشرده سازی : فشار داخلی را با استفاده از باند کشی یا جوراب ساق بلند افزایش می دهد. این به ویژه در صورت استفاده از چندین لایه موثر است
•  دارو : شامل داروهای مسکن و آنتی بیوتیک های خوراکی در صورت وجود عفونت است.
•  مکمل‌ها: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زخم‌ پا ممکن است با مکمل‌های معدنی و ویتامینی سریع‌تر بهبود یابد، اما تنها در صورتی که فرد از کمبود رنج می‌برد. روی، آهن و ویتامین C ممکن است استفاده شود.
•  پیوند پوست: یک روش جراحی است که در آن پوست سالم بر روی محل زخم آماده شده پیوند زده می شود.
•  اکسیژن تراپی: یک درمان پذیرفته شده است برای زخم هایی است که در مقابل روش های دیگر بهبودی مانند زخم دیابت مقاومت می کنند.

مراقبت های بلند مدت پس از زخم 

•  تا زمانی که شرایط زمینه ای که منجر به زخم پای شما شده است رسیدگی و درمان نشود، در خطر ابتلا به زخم های دیگر هستید. این شرایط می‌توانند شامل: درمان واریس، ترک سیگار، بهبود رژیم غذایی و ورزش منظم (مانند 30 دقیقه پیاده‌روی در روز) باشند.
•  شما باید از حمام آب گرم و یک جا نشستن برای مدت طولانی اجتناب کنید.
•  دیابتی ها باید کنترل بهینه قند خون خود را در نظر داشته باشند و مراقبت ویژه ای از پاهای خود داشته باشند.

منبع: betterhealth