مشخصات و ویژگی جوراب های دیابتی

جوراب دیابتی با هدف کمک به بیماران دیابتی به صورت بدون درز طراحی شده است تا احتمال ورم کردن پای دیابتی کاهش یابد. جوراب دیابتی رطوبت پاها را کنترل می‌کند تا احتمال ابتلا به عفونت قارچی کاهش یابد و همچنین با محافظت کردن از پا از زخم‌ پای دیابتی جلوگیری می نماید. مراقبت کردن از پوست و پا برای بیماران مبتلا به دیابت بسیار حائز اهمیت است. زخم پای دیابتی در 10 % از بیماران دیابتی مشاهده می‌شود. جوراب دیابتیک در اندازه و رنگ‌های مختلف در بازار موجود می باشد تا بیماران بتوانند جوراب مناسب را با سایز و سلیقه خود تهیه نمایند.

یک جوراب مناسب بیمار دیابتی با معیارهای زیر منطبق باشد که شامل:

• جوراب ها بدون اینکه فشاری ایجاد کنند و بدون باند تنگ در اطراف مچ پا
• جوراب حالت پوشانندگی کافی داشته باشد.
• جوراب از موارد جاذب مانند پنبه تهیه شده باشد.
• برای مواردی که بیمار دارای زخم است از جوراب نازک و سفید جهت بررسی میزان خون آب یا چرک زخم مشخص شود ، استفاده شود.

نکته مهم بعدی اینکه نوع جوراب در هر بیمار متفاوت است.

• در بیماران مبتلا به زخم های جزئی نیازی به یک جوراب با شکل بدون درز با برجستگی های دندانی در انتهای دیستال باشد مناسب است.
• برای بیمارانی که فعالیت بالایی دارند میتوان از جوراب های جنس سیلیکون مناسب است.
• بررسی نمایید کف کفش دارای پاشنه برای نگهداشتن پا مناسب است یا خیر
• همچنین پوششهای داخلی صاف و ازاد باشد و یا دارای درز باشد.

تعدادی از مطالعات نشان داده است که پوشیدن کفش های ورزشی فشار کمتری را به پا وارد مینماید. ساده ترین مداخله ای که برای بیمارانی که در معرض ابتلا به زخم هستند پس از ارائه آموزش به بیمار ، توصیه استفاده از کفش های استاندارد ورزشی است.

نکته حائز اهمیت آموزش بیمار در مورد اهمیت انتخاب کفش مناسب جهت جلوگیری از زخم پای دیابتی و در نهایت قطع عضو میباشد.

جوراب دیابت برای چه افرادی مناسب است؟

تمام بیماران دیابتی نیاز به جوراب دیابت ندارند. اما آن گروه از بیمارانی که بلندی پشت پایشان (پشت پا از بالای پا تا پشت بخش داخلی مچ پا اندازه‌گیری می‌شود) کاهش یافته، رنگ و دمای پایشان تغییر کرده است، با آسیب عصبی یا تغییرات دیگری در حس پا مواجه شده‌اند یا پایشان مرتب به دلیل ساییده شدن به جوراب زخم می‌شود، بهتر است برای محافظت بیشتر از پاهای خود به‌جای جوراب معمولی از جوراب دیابتی استفاده کنند. توصیه می‌کنیم اگر پاهایتان به تغییرات دما حساس است، به سرعت قرمز و تحریک می‌شود و یا ورم می‌کند، حتماً جوراب دیابتی تهیه کنید. اگر باردار هستید و به دیابت بارداری مبتلا شده‌اید، جوراب‌ دیابتی برای کاهش ورم پا بسیار مفید خواهد بود.

انواع جوراب دیابتی

جوراب دیابتی انواع مختلفی دارد که می‌توانید نوع مناسب را با توجه به نیازهای خود خریداری کنید. در کل جوراب زیر زانو و بالای ساق پا مناسب‌ترین نوع برای بیماران دچار مشکل گردش خون است. اگر فعالیت زیادی دارید، جوراب دیابتی ورزشی در دو نوع مچی و دو ربع با تمامی ویژگی‌های جوراب دیابت معمولی قابل تهیه است. پس از ابداع جوراب دیابت برندهای مختلفی این نوع جوراب را در رنگ‌ها وطرح‌های گوناگون تولید کرده‌اند. برخلاف جوراب‌های طبی که فقط دارای دو رنگ سفید یا رنگ پا است، جوراب دیابت تنوع رنگ و طرح بالایی دارد؛ بنابراین می‌توانید جوراب دلخواه خود را متناسب با نوع پوشش خود انتخاب کنید.

شست‌وشو و نگهداری

• پس از آن که جوراب دیابتی را پوشیدید، در اولین فرصت آن را بشویید تا به باکتری‌ها اجازه رشد ندهید. اگر دچار زخم پا ، تاول یا پینه‌ هستید که چرک و ترشحات از آن خارج می‌شود، شستشوی سریع جوراب را فراموش نکنید.
• جوراب دیابتی را با آب گرم و بدون سفید کننده بشویید و آن را مانند لباس‌های زیر و ظریف در خشک‌کن در گرمای مناسب خشک کنید.
• به تصور از بین رفتن باکتری‌ها در حرارت، برای شستشو و خشک کردن جوراب از دمای بسیار بالا استفاده نکنید؛ چون حرارت باعث شل شدن الیافی مانند نخ لاکرا (اسپندکس) و پشم می‌شود و به این ترتیب جوراب از بین می‌رود.
• اگر می‌خواهید نهایت استفاده را از جوراب بکنید، آن را با دست بشویید و اجازه دهید در هوای آزاد خشک شود. هرچه با ملایمت بیشتری از جوراب نگهداری کنید، دوام آن بیشتر خواهد شد.
• اگر واقعاً برای شستن جوراب وقت ندارید، آن را قبل از شستشو در کیسه مخصوص لباس زیر بیاندازید و بعد در ماشین لباسشویی و خشک‌کن قرار دهید. به این ترتیب الیاف جوراب آسیب کمتری می‌بیند و کمتر پرز می‌دهد.
• نکته مهم دیگر نوع شوینده است. بعضی از کارخانه‌های تولید جوراب دیابتی محلول شستشوی خاصی را نیز تولید می‌کنند. کافی است جوراب را با این محلول‌های خاص بشویید تا عمر آن بیشتر شود.
• اگر برای شستن لباس زیر از شوینده خاصی استفاده می‌کنید، بهتر است جوراب را نیز با همان مایع بشویید. چون این محلول‌ها برای پوست‌های حساس مناسب است و باقی ماندن آن روی الیاف، پا را تحریک نمی‌کند.
• معمولاً 6 ماه می‌توانید یک جفت را به پا کنید. به محض این که نخستین نشانه پارگی یا پوسیده شدن الیاف را مشاهده کردید، جوراب را دور بیاندازید.
• شاید پرز دادن جوراب جزئی باشد، اما همین پرزهای کم روی پا ساییده می‌شود و به آسیب‌هایی مانند تاول پا دامن می‌زند.
• درهر حال اگر می‌خواهید چند بار دیگر جورابی را که پرز داده است، به پا کنید، پرزهای آن را با تیغ یا برس بردارید.