ارتباط بیماری ام اس و دیابت
مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک بیماری مغز و نخاع است. سیستم ایمنی بدن شما به رشته های عصبی و غلاف میلین اطراف آنها حمله می کند که با سیگنال های الکتریکی در مغز تداخل می کند.
دیابت بیماری است که باعث ایجاد قند بیش از حد در خون شما می شود. در نوع 1، بدن شما (لوزالمعده) نمی تواند انسولین بسازد، بنابراین قند خون نمی تواند وارد سلول های شما شود تا از آن برای انرژی استفاده شود. در نوع 2، بدن شما انسولین کافی تولید نمی کند یا نمی تواند از آن به روش صحیح استفاده کند.
این دو شرایط به هم مرتبط هستند:
– اول، به این دلیل که برخی از علائم مشابه را دارند.
– و دوم، به این دلیل که برخی تحقیقات نشان میدهند که ممکن است برخی علل مشابه داشته باشند.
این دو بیماری چه علائم مشترکی باهم دارند؟
هر دو شرایط می توانند باعث این موارد شوند:
- مشکلات مثانه (میل به ادرار کردن زیاد)
- تاری دید
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها یا پاها
- خستگی بدون دلیل واضح
- گفتار نامفهوم
- سرگیجه
به خاطر داشته باشید که این علائم میتواند نشانهای از هر بیماری دیگری به غیر از دیابت یا اماس باشد.
با این حال، اگر متوجه هر یک از این مشکلات شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. آنها در مورد تمام علائم، سابقه سلامتی، داروها و هر تشخیص دیگری که دارید می پرسند. اگر علائم شما در نتیجه ام اس یا دیابت باشد، تشخیص اینکه مربوط به کدام یک است باید یک موضوع نسبتاً ساده باشد.
آیا دیابت می تواند عامل ام اس باشد؟
معلوم نیست، اما دیابت ممکن است یک “عامل خطر” برای ام اس باشد. این به این معناست که احتمال ابتلا به ام اس در افراد مبتلا به دیابت بیشتر از افرادی است که آن را ندارند.
تحقیقات جدیدتر نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2، به ویژه زنان کمتر از 51 سال، بیشتر در معرض خطر ابتلا به ام اس هستند.
همچنین، داروهای خاصی که برای دیابت نوع 2 تجویز می شود مثل – متفورمین (گلوکوفاژ، گلومتزا، ریومت) و پیوگلیتازون (Actos) – به نظر می رسد پیشرفت ام اس را نیز کند می کنند.
با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که “همبستگی علیت نیست.” به عبارت دیگر، فقط به این دلیل که افراد مبتلا به دیابت ممکن است بیشتر به ام اس مبتلا شوند، به این معنی نیست که دیابت باعث ام اس می شود.
ممکن است به سادگی هر دو شرایط برخی از عوامل خطر یکسان را به اشتراک بگذارند. عامل خطر هر چیزی است که احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می دهد. به عنوان مثال، سیگار یک عامل خطر برای سرطان ریه (و همچنین بیماری قلبی، دیابت، COPD، آرتریت روماتوئید، و بسیاری موارد دیگر) است.
در مورد دیابت نوع 1 و ام اس، دانشمندان فکر می کنند که سیستم ایمنی ضعیف ممکن است علت هر دو بیماری باشد. بنابراین، شاید انواع خاصی از پاسخ های ایمنی معیوب می تواند یک “عامل خطر” برای هر دو بیماری باشد.
اما حتی این نیز به ریشه موضوع نمی رسد. دانشمندان هنوز باید در وهله اول بفهمند که چه چیزی باعث نقص سیستم ایمنی می شود. احتمالاً ترکیبی از ژن ها و چیزهای موجود در محیط است. اما چه مقدار از کدام یک؟ شاید اینها “عوامل خطر” هستند که تفاوت را ایجاد می کنند.
منبع: webmd.com
پاسخ دهید