پانسمان هاي نوين در درمان زخم دیابتی : در گذشته پانسمان هاي سنتي با استفاده از يك محلول ضد عفوني كننده ( غالباً بتادين يا آب اكسيژنه) و يك يا چند لايه گاز استريل براي جذب ترشحات زخم استفاده مي شد. مقالات علمي كنگره ي زخم اروپا EWMA ثابت ميكند بتادين و آب اكسيژنه نه تنها باعث بهبود زخم نميشوند بلكه روند ترميم زخم را كند ميكنند و استفاده از اين مواد در كشور هاي غربي و اروپايي منسوخ شده است.

پانسمان هاي نوين در درمان زخم دیابتی

پانسمان سنتي بايد به صورت روزانه تعويض گردد ولي در صورتي كه ترشحات زخم زياد باشد بايد گاهاً روزي دو يا سه بار تعويض گردد كه لازمه ي آن صرف وقت و هزينه ي بيشتر همراهان بيمار و پرستاران بخش هاي مختلف بيمارستان ميباشد در حالي كه پانسمان هاي نوين براي زخم هايي با ترشح بالا ميتواند حتي ٤٨ ساعت ماندگاري داشته باشد.

لذا با توجه به اينكه گاز استريل  قدرت جذب مشخصي دارد ، در صورتي كه ترشحات زخم زياد باشد به سرعت از ترشحات اشباع شده و ديگر قدرت جذب ندارد  و گاهي هم ميتواند ترشحات رو كه ممكن است عفوني هم باشند  دوباره به زخم برگرداند ( طبق پديده ي انتشار). ضمن توجه به اين نكته كه  اگر بخواهيم با روش پانسمان سنتي از ورود باكتري ها  به درون پانسمان جلوگيري كنيم  بايد ٦٠ لايه گاز استريل خشك را روي زخم قرار دهيم اما زخم ها هميشه خشك نيستند ، اگر زخمي ترشحات داشته باشد  به تعداد لايه هايي از گاز كه مرطوب ميشوند بايد گاز استريل خشك روي پانسمان قرار داد تا از ورود باكتري به درون پانسمان جلوگيري به عمل آيد.

تکنولوژی جدید پانسمان های نوین

اما پانسمان هاي نوين با توجه به تكنولوژي جديد خود داراي يك سطح آنتي باكتريال ميباشند كه در عين حال كه حجم كمي ميگيرد ( برخلاف پانسمان سنتي )  از ورود ميكروب ها و ميكرو ارگانيسم ها به بستر زخم جلوگيري ميكند در عين حال تنفس سلولي را به صورت موضعي براي سلول هاي پوست و بستر زخم فراهم ميكند ! ضمن اينكه پانسمان هاي سنتي با جذب ترشحات زخم خيس ميشوند و پوست اطراف زخم را خيس خورده ميكنند كه اين پديده خود ميتواند باعث زخم شدن پوست سالم اطراف زخم و گسترش وسعت زخم شود در نتيجه باعث بالا رفتن خطر ابتلا به عفونت در بيماران ميشود.

حال آنكه پانسمان هاي نوين با ايجاد محيطي با رطوبت  مناسب ( نه خشك و نه خيس) محيطي مرطوب را جهت ترميم زخم فراهم ميكنند كه براي ترميم زخم ايده آل ميباشد  زيرا مهاجرت سلول ها براي ترميم تنها در محيطي با رطوبت متعادل امكان پذير است و خشك شدن زخم و يا خيس شدن بيش از حد آن موجب كند شدن روند بهبود زخم ميشود.